. A Fe só pode medrar nunha longa e paciente escoita do actuar do Espírito. No impaciente apresuramento imponse só a propia vontade humana; deste xeito, o crente quedaría preso do seu propio actuar e perdería a capacidade de prestar atención á acción misteriosa de Deus.
.
. . A forza da fe amósase na serena confianza de que tamén mañá, ao día seguinte e así sucesivamente se pode aínda experimentar a novidade do misterio de Cristo, o noso Salvador.
Ana G Qué cierto!
Y qué paciencia tiene el Señor con todas nuestras impaciencias!
Un saludo!
Que Dios os bendiga!
Ana